×
COVID-19: wiarygodne źródło wiedzy

Co robić w przypadku socjofobii?

Pytanie nadesłane do redakcji

Co robić w przypadku socjofobii?

Odpowiedział

lek. med. Paweł Brudkiewicz
Specjalista psychiatra, psychoterapeuta
Centrum Dobrej Terapii

Socjofobia (fobia społeczna, social phobia) jest obciążającym zaburzeniem psychicznym, w ramach którego w przebiegu nasilonych lęków społecznych dana osoba obciążona jest dodatkowo poczuciem cierpienia psychicznego, wycofuje się częściowo lub całkowicie z życia społecznego, ponosząc różne związane z tym konsekwencje i narażona jest na szereg powikłań zdrowotnych (np. depresja, uzależnienia od substancji i behawioralne, pogorszenie ogólnego stanu zdrowia).

W przypadku podejrzenia fobii społecznej kluczowe znaczenie ma dokładne rozpoznanie opisujące nasilenie problemu, ale też ewentualne zaburzenia współistniejące. Wskazane jest zatem specjalistyczne badanie psychiatryczne. W zależności od obrazu klinicznego zaburzeń, planu terapii oraz potrzeb pacjenta wskazana może być konsultacja psychoterapeutyczna. Gdy podejrzewamy obecność problemów ogólnomedycznych - zaleca się też konsultację u lekarza podstawowej opieki zdrowotnej lub u odpowiedniego lekarza specjalisty.

Standardowe leczenie osób cierpiących na fobię społeczną polega na stosowaniu leków (w pierwszej kolejności są to leki z grupy SSRI) i/lub psychoterapii (np. poznawczo-behawioralnej - CBT). Wybór metody leczenia zależy między innymi od obrazu klinicznego, preferencji pacjenta oraz dostępności poszczególnych metod. Prawidłowo dobrane leki zwykle są bezpieczne i cechują się dużą skutecznością, choć efekt nie pojawia się natychmiast, wymaga od pacjenta pewnej cierpliwości.

Czasami po odpowiednio długiej (trwającej ok. roku), farmakoterapii podczas odstawiania leków lub po zakończeniu odstawiania dochodzi do nawrotów objawów i wówczas zwykle wskazany jest powrót do leczenia - najczęściej skojarzonego (obejmującego farmako- i psychoterapię). Psychoterapia jest również skuteczną metodą leczenia, która wymaga cierpliwości i jest bardziej czaso- i kosztochłonna; jednak w przypadku powodzenia cechuje się większą trwałością efektów. U części pacjentów od początku wskazane jest łączne stosowanie farmako- i psychoterapii.

Niepowodzenie po zastosowaniu pierwszej wybranej metody leczenia nie jest wyznacznikiem braku rozwiązań - nadal dostępne są kolejne metody leczenia, które mogą być skuteczne. I warto ich poszukiwać z lekarzem psychiatrą. Leczenie można i należy modyfikować stosownie do ewentualnych współwystępujących zaburzeń psychicznych i ogólnomedycznych.

25.07.2014
Zobacz także
  • Zaburzenia nerwicowe (lękowe) związane ze stresem i pod postacią somatyczną
  • Osobowość lękliwa (unikająca)
Inne pytania
Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta